Doel van de garantstelling
Inwoners van bepaalde derde landen zijn voor een kort verblijf (max. 90 dagen) in België vrijgesteld van de visumplicht. Een lijst van deze landen is hier te vinden.

Elke onderdaan van een derde land die België wil binnenkomen voor een kort verblijf moet aantonen dat hij/zij over voldoende bestaansmiddelen beschikt voor de duur en het doel van het voorgenomen verblijf (en evenals voor de terugreis). De verbintenis tot tenlasteneming door een garant is één van de bewijzen die kan worden voorgelegd om aan te tonen dat de persoon voldoet aan deze voorwaarde.

Wie kan de garantstelling ondertekenen ?
Elke meerderjarige persoon die de Belgische nationaliteit heeft of met een verblijfsstatuut van onbeperkte duur in België verblijft kan een verbintenis tot tenlasteneming ondertekenen indien hij/zij over voldoende bestaansmiddelen beschikt.

De garant moet de ‘verbintenis tot tenlasteneming’ (= bijlage 3bis) invullen en ondertekenen. Meer details over de procedure en welke inkomsten in aanmerking worden genomen zijn te vinden in de informatiebrochure van de Dienst Vreemdelingenzaken over de garant.

Dekking en duur van de garantstelling
De garant die een tenlasteneming (= bijlage 3bis) ondertekent, verbindt zich er hoofdelijk toe om de verblijfskosten, de gezondheidskosten en de repatriëringskosten die gedragen worden door de Belgische staat of een OCMW ten laste te nemen. Dit betekent dat zowel de betrokkene als de garant kunnen aangesproken worden voor het geheel van de kosten.

De tenlasteneming heeft een geldigheidsduur van twee jaar te rekenen vanaf de binnenkomst van de betrokkene in de Schengenruimte. De garant kan geen afstand doen van zijn verbintenis, tenzij de Dienst Vreemdelingenzaken een nieuwe verbintenis aangegaan door een andere persoon, aanvaardt (art.17/6 KB 1981). De garant is daarentegen vrijgesteld van aansprakelijkheid indien hij kan aantonen dat de vreemdeling het Schengen-grondgebied verlaten heeft (art.17/5 KB 1981).

Verplichting van de garant >< OCMW steun
Personen in kort verblijf worden geacht hun kosten voor medische zorgen ten laste te nemen, eventueel met de hulp van een garant. Indien een onderdaan van een derde land in nood beroep doet op het OCMW voor medische hulp, zal het OCMW verplicht zijn om de hulpaanvraag te behandelen en rekening te houden met het al dan niet bestaan van een geldige tenlasteneming. Indien er een geldige verbintenis tot tenlasteneming bestaat, zal het OCMW de garant contacteren.

Indien de garant zich niet in België bevindt, dan is de controle van het OCMW beperkt tot een eenmalig aanschrijven van de garant indien het adres gekend is (zie ’Medische bewijsstukken’). Een garantstelling telt ook enkel voor het land waarvoor het werd afgesloten.

(!) De garantstelling wordt in de praktijk opgeschort tijdens de procedure internationale bescherming. Het OCMW zal in dit geval niet nagaan of er een geldige verbintenis tot tenlasteneming werd aangegaan bij het beoordelen van de hulpvraag voor medische kosten (zie ’Medische bewijsstukken’).

Wat als de garant niet gevonden wordt of niet wil/kan tussenkomen ?

De persoon kan het OCMW aanspreken. Indien de hulpvrager behoeftig is, kan het OCMW in eerste instantie besluiten hem te helpen door een tussenkomst voor de medische kosten te verlenen. Het OCMW kan later echter de kosten van de toegekende hulp verhalen bij de garant. Het OCMW zal daartoe per aangetekende brief contact opnemen met de garant. Indien de garant niet betaalt, dan wordt het dossier voor de invordering door het OCMW overgemaakt aan de FOD Financiën.

Doel van de garantstelling
Onderdanen van een visumplichtig land die naar België willen komen voor een kort verblijf moeten aantonen dat zij over voldoende bestaansmiddelen beschikken voor de duur en doel van het voorgenomen verblijf (en evenals voor de terugreis). De verbintenis tot tenlasteneming door een garant is één van de bewijzen die kan worden voorgelegd om aan te tonen dat de persoon voldoet aan deze voorwaarde.

Wie kan de garantstelling ondertekenen ?

Elke meerderjarige persoon die de Belgische nationaliteit heeft of die met een verblijfsstatuut van onbeperkte duur in België verblijft kan een verbintenis tot tenlasteneming ondertekenen indien hij/zij over voldoende bestaansmiddelen beschikt.

De garant moet de ‘verbintenis tot tenlasteneming’ (= bijlage 3bis) invullen en ondertekenen Meer details over de procedure en welke inkomsten in aanmerking worden genomen zijn te vinden in de informatiebrochure van de Dienst Vreemdelingenzaken over de garant.

Dekking en duur van de garantstelling

De garant die een tenlasteneming (= bijlage 3bis) ondertekent, verbindt zich er hoofdelijk toe om de verblijfskosten, de gezondheidskosten en de repatriëringskosten die gedragen worden door de Belgische staat of een OCMW ten laste te nemen.

De tenlasteneming heeft een geldigheidsduur van twee jaar vanaf de binnenkomst van de betrokkene in de Schengenruimte. De garant kan geen afstand doen van zijn verbintenis, tenzij de Dienst Vreemdelingenzaken een nieuwe verbintenis aangegaan door een andere persoon, aanvaardt (art.17/6 KB 1981). De garant is daarentegen vrijgesteld van aansprakelijkheid indien hij kan aantonen dat de vreemdeling het Schengen-grondgebied verlaten heeft (art.17/5 KB 1981).

Verplichting van de garant >< OCMW steun

Personen in kort verblijf worden geacht hun kosten voor medische zorgen ten laste te nemen, eventueel met de hulp van een garant. Indien een onderdaan van een derde land in nood beroep doet op het OCMW voor medische hulp, zal het OCMW verplicht zijn om de hulpaanvraag te behandelen en rekening te houden met het al dan niet bestaan van een geldige tenlasteneming. Indien er een geldige verbintenis tot tenlasteneming bestaat, zal de garant worden aangesproken.

Het OCMW zal het bestaan van een verbintenis tot tenlasteneming controleren voor alle personen die afkomstig zijn uit een land dat onderworpen is aan de visumplicht en die minder dan twee jaar op het Belgisch grondgebied verblijven. Dit zijn de OCMW’s verplicht vanwege de POD Maatschappelijke Integratie (=federale overheidsdienst die de maatschappelijke dienstverlening aan de OCMW’s terugbetaalt). De OCMW’s kunnen hiervoor een e-mail sturen naar de Dienst Vreemdelingenzaken om informatie over een mogelijke garant te bekomen.

Volgens het document ’Medische bewijsstukken’ van de POD MI mag het OCMW hierbij enkel de strikt noodzakelijke informatie doorgeven, namelijk : naam, voornaam, geboortedatum en nationaliteit.

Indien de garant zich niet in België bevindt, dan is de controle van het OCMW beperkt tot een eenmalige contact name met de garant indien het adres gekend is (zie ’Medische bewijsstukken’). Een garantstelling telt ook enkel voor het land waarvoor het werd afgesloten.

(!) De garantstelling wordt in de praktijk opgeschort tijdens de procedure internationale bescherming. Het OCMW zal in dit geval niet nagaan of er een geldige verbintenis tot tenlasteneming werd aangegaan bij het beoordelen van de hulpvraag voor medische kosten. (zie ’Medische bewijsstukken’).

Wat als de garant niet gevonden wordt of niet wil/kan tussenkomen ?

De persoon kan het OCMW aanspreken. Indien de hulpvrager behoeftig is, kan het OCMW in eerste instantie besluiten hem te helpen door een tussenkomst voor de medische kosten te verlenen. Het OCMW kan echter later de kosten van de toegekende hulp verhalen bij de garant. Het OCMW zal daartoe per aangetekende brief contact opnemen met de garant. Indien de garant niet betaalt, dan wordt het dossier voor de invordering door het OCMW overgemaakt aan de FOD Financiën.